孟浩然(689-740),男,汉族,唐代诗人。本名不详(一说名浩),字浩然,襄州襄阳(今湖北襄阳)人,世称“孟襄阳”。浩然,少好节义,喜济人患难,工于诗。年四十游京师,唐玄宗诏咏其诗,至“不才明主弃”之语,玄宗谓:“卿自不求仕,朕未尝弃卿,奈何诬我?”因放还未仕,后隐居鹿门山,著诗二百余首。孟浩然与另一位山水田园诗人王维合称为“王孟”。
《白云先生迥见访①》
分享数:9
朝代: 唐朝 | 作者:孟浩然 | 类型:写山|写水|写云|

闲归日无事,云卧昼不起。

②有客款柴扉,自云巢居子。

居闲好芝术,采药来城市。

③家在鹿门山,常游涧泽水。

手持白羽扇,脚步青芒履。

闻道鹤书徵,临流还洗耳。

拼音
bái yún xiān shēng jiǒng jiàn fǎng 访
[ [ táng cháo ] ] mèng hào rán
xián guī shì yún zhòu        yǒu kuǎn chái fēi yún cháo        xián hǎo zhī shù cǎi yào lái chéng shì        jiā zài 鹿 mén shān cháng yóu jiàn shuǐ        shǒu chí bái shàn jiǎo qīng máng        wén dào shū zhēng lín liú hái ěr       
白云先生迥见访①注音
  • bái
    yún
    xiān
    shēng
    jiǒng
    jiàn
    fǎng
    访
  • [
    [
    táng
    cháo
    ]
    ]
    mèng
    hào
    rán
  • xián
    guī
    shì
    yún
    zhòu
    yǒu
    kuǎn
    chái
    fēi
    yún
    cháo
    xián
    hǎo
    zhī
    shù
    cǎi
    yào
    lái
    chéng
    shì
    jiā
    zài
    鹿
    mén
    shān
    cháng
    yóu
    jiàn
    shuǐ
    shǒu
    chí
    bái
    shàn
    jiǎo
    qīng
    máng
    wén
    dào
    shū
    zhēng
    lín
    liú
    hái
    ěr

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1