(1019—1087)宋阆州人,字子骏。仁宗景祐五年进士。为江陵右司理参军。神宗熙宁初,除利州路转运判官,升副使兼提举常平。时行新法,拒不散青苗钱,且捕械贪吏,不私姻戚。苏轼称其“上不害法,中不废亲,下不伤民”。徙京东西路转运使,所荐刘挚、李常等,多旧党知名者。元丰中知扬州,坐事罢。哲宗立,起为京东路转运使。后除集贤殿修撰,知陈州卒。精于经术,尤长于《楚辞》。有《诗传》、《易断》等。全宋诗
《九诵·河伯》
分享数:2
朝代: 宋朝 | 作者:鲜于侁 | 类型:写雨|写水|写马|写鱼|

清秋方初兮淫雨降无时,旧坊弗治兮河水泛滥而为灾。

潏汩沸渭兮澎湃奔波而沛来,崩腾覆溺兮夫岂河伯不仁。

汗漫千晨兮荡然室闾,耄稚惊号兮丘冢为家。

蛟螭愤怒兮鱼鳖纵横,鼋{上日下黾}驰骛兮凫骛飞翔。

皇天无亲兮视听以民,五序参差兮咎极以滋。

圣惟唐尧兮固遭横流,臣有舜禹兮舆心所依。

御灾拯溺兮九叙可歌,四凶逐去兮二八以升。

天地平成海隅蒙福,白马玉璧兮非神之欲。

拼音
jiǔ sòng · ·
[ [ sòng cháo ] ] xiān shēn
qīng qiū fāng chū yín jiàng shí jiù fāng zhì shuǐ fàn làn ér wéi zāi        jué fèi wèi péng pài bēn ér pèi lái bēng téng rén        hàn màn qiān chén dàng rán shì mào zhì jīng hào qiū zhǒng wéi jiā        jiāo chī fèn biē zòng héng yuán { { shàng xià miǎn } } chí fēi xiáng        huáng tiān qīn shì tīng mín cān chà jiù        shèng wéi táng yáo zāo héng liú chén yǒu shùn xīn suǒ        zāi zhěng jiǔ xiōng zhú èr shēng        tiān píng chéng hǎi méng bái fēi shén zhī       
九诵·河伯注音
  • jiǔ
    sòng
    ·
    ·
  • [
    [
    sòng
    cháo
    ]
    ]
    xiān
    shēn
  • qīng
    qiū
    fāng
    chū
    yín
    jiàng
    shí
    jiù
    fāng
    zhì
    shuǐ
    fàn
    làn
    ér
    wéi
    zāi
    jué
    fèi
    wèi
    péng
    pài
    bēn
    ér
    pèi
    lái
    bēng
    téng
    rén
    hàn
    màn
    qiān
    chén
    dàng
    rán
    shì
    mào
    zhì
    jīng
    hào
    qiū
    zhǒng
    wéi
    jiā
    jiāo
    chī
    fèn
    biē
    zòng
    héng
    yuán
    {
    {
    shàng
    xià
    miǎn
    }
    }
    chí
    fēi
    xiáng
    huáng
    tiān
    qīn
    shì
    tīng
    mín
    cān
    chà
    jiù
    shèng
    wéi
    táng
    yáo
    zāo
    héng
    liú
    chén
    yǒu
    shùn
    xīn
    suǒ
    zāi
    zhěng
    jiǔ
    xiōng
    zhú
    èr
    shēng
    tiān
    píng
    chéng
    hǎi
    méng
    bái
    fēi
    shén
    zhī

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1