杨维桢(1296—1370)元末明初著名诗人、文学家、书画家和戏曲家。字廉夫,号铁崖、铁笛道人,又号铁心道人、铁冠道人、铁龙道人、梅花道人等,晚年自号老铁、抱遗老人、东维子,会稽(浙江诸暨)枫桥全堂人。与陆居仁、钱惟善合称为“元末三高士”。杨维祯的诗,最富特色的是他的古乐府诗,既婉丽动人,又雄迈自然,史称“铁崖体”,极为历代文人所推崇。有称其为“一代诗宗”、“标新领异”的,也有誉其“以横绝一世之才,乘其弊而力矫之”的,当代学者杨镰更称其为“元末江南诗坛泰斗”。有《东维子文集》、《铁崖先生古乐府》行世。
《海乡竹枝歌》
分享数:4
朝代: 元朝 | 作者:杨维桢 | 类型:写雪|写风|写花|

潮来潮退白洋沙,白洋女儿把锄耙。

苦海熬干是何日?

免得侬来爬雪沙。

门前海坍到竹篱,阶前腥臊蟛子肥。

亚仔三岁未识父,郎在海东何日归?

海头风吹杨白花,海头女儿杨白歌。

杨花满头作盐舞,不与斤两添铜铊。

颜面似墨双脚赤,当官脱袍受黄荆。

生女宁当嫁盘瓠,誓莫近嫁宋家亭。

拼音
hǎi xiāng zhú zhī
[ [ yuán cháo ] ] yáng wéi zhēn
cháo lái cháo tuì 退 bái yáng shā bái yáng ér chú        hǎi áo gàn shì ? ?        miǎn nóng lái xuě shā        mén qián hǎi tān dào zhú jiē qián xīng sào péng féi        zǎi sān suì wèi shí láng zài hǎi dōng guī ? ?        hǎi tóu fēng chuī yáng bái huā hǎi tóu ér yáng bái        yáng huā mǎn tóu zuò yán jīn liǎng tiān tóng        yán miàn shuāng jiǎo chì dāng guān tuō páo shòu huáng jīng        shēng níng dāng jià pán shì jìn jià sòng jiā tíng       
海乡竹枝歌注音
  • hǎi
    xiāng
    zhú
    zhī
  • [
    [
    yuán
    cháo
    ]
    ]
    yáng
    wéi
    zhēn
  • cháo
    lái
    cháo
    tuì
    退
    bái
    yáng
    shā
    bái
    yáng
    ér
    chú
    hǎi
    áo
    gàn
    shì
    ?
    ?
    miǎn
    nóng
    lái
    xuě
    shā
    mén
    qián
    hǎi
    tān
    dào
    zhú
    jiē
    qián
    xīng
    sào
    péng
    féi
    zǎi
    sān
    suì
    wèi
    shí
    láng
    zài
    hǎi
    dōng
    guī
    ?
    ?
    hǎi
    tóu
    fēng
    chuī
    yáng
    bái
    huā
    hǎi
    tóu
    ér
    yáng
    bái
    yáng
    huā
    mǎn
    tóu
    zuò
    yán
    jīn
    liǎng
    tiān
    tóng
    yán
    miàn
    shuāng
    jiǎo
    chì
    dāng
    guān
    tuō
    páo
    shòu
    huáng
    jīng
    shēng
    níng
    dāng
    jià
    pán
    shì
    jìn
    jià
    sòng
    jiā
    tíng

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1