徐铉(916年—991年)南唐,北宋初年文学家、书法家。字鼎臣,广陵(今江苏扬州)人。历官五代吴校书郎、南唐知制诰、翰林学士、吏部尚书,后随李煜归宋,官至散骑常侍,世称徐骑省。淳化初因事贬静难军行军司马。曾受诏与句中正等校定《说文解字》。工于书,好李斯小篆。与弟徐锴有文名,号称“二徐”;又与韩熙载齐名,江东谓之“韩徐”。
《病题二首》
分享数:100
朝代: 唐朝 | 作者:徐铉 | 类型:写马|写人|写酒|

性灵慵懒百无能,唯被朝参遣夙兴。

圣主优容恩未答, 丹经疏阔病相陵。

脾伤对客偏愁酒,眼暗看书每愧灯。

进与时乖不知退,可怜身计谩腾腾。

人间多事本难论,况是人间懒慢人。

不解养生何怪病, 已能知命敢辞贫。

向空咄咄烦书字,举世滔滔莫问津。

金马门前君识否,东方曼倩是前身。

拼音
bìng èr shǒu
[ [ táng cháo ] ] xuàn
xìng líng yōng lǎn bǎi néng , , wéi bèi cháo cān qiǎn xìng       
shèng zhǔ yōu róng ēn wèi , ,        dān jīng shū kuò bìng xiàng líng       
shāng duì piān chóu jiǔ , , yǎn àn kàn shū měi kuì dēng       
jìn shí guāi zhī tuì 退 , , lián shēn màn téng téng       
rén jiān duō shì běn nán lùn , , kuàng shì rén jiān lǎn màn rén       
jiě yǎng shēng guài bìng , ,        néng zhī mìng gǎn pín       
xiàng kōng duō duō fán shū , , shì tāo tāo wèn jīn       
jīn mén qián jun1 shí fǒu , , dōng fāng màn qiàn shì qián shēn
病题二首注音
  • bìng
    èr
    shǒu
  • [
    [
    táng
    cháo
    ]
    ]
    xuàn
  • xìng
    líng
    yōng
    lǎn
    bǎi
    néng
    ,
    ,
    wéi
    bèi
    cháo
    cān
    qiǎn
    xìng
  • shèng
    zhǔ
    yōu
    róng
    ēn
    wèi
    ,
    ,
     
    dān
    jīng
    shū
    kuò
    bìng
    xiàng
    líng
  • shāng
    duì
    piān
    chóu
    jiǔ
    ,
    ,
    yǎn
    àn
    kàn
    shū
    měi
    kuì
    dēng
  • jìn
    shí
    guāi
    zhī
    tuì
    退
    ,
    ,
    lián
    shēn
    màn
    téng
    téng
  • rén
    jiān
    duō
    shì
    běn
    nán
    lùn
    ,
    ,
    kuàng
    shì
    rén
    jiān
    lǎn
    màn
    rén
  • jiě
    yǎng
    shēng
    guài
    bìng
    ,
    ,
     
    néng
    zhī
    mìng
    gǎn
    pín
  • xiàng
    kōng
    duō
    duō
    fán
    shū
    ,
    ,
    shì
    tāo
    tāo
    wèn
    jīn
  • jīn
    mén
    qián
    jun1
    shí
    fǒu
    ,
    ,
    dōng
    fāng
    màn
    qiàn
    shì
    qián
    shēn

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1