(947—1001)宋真定人,字言几。七岁而孤,为内臣李知审养子。太宗太平兴国间进士。历通判鄂州,擢著作郎、直史馆,累迁右补阙、知制诰。八年,拜参知政事。雍熙初,谏太宗亲征范阳,以目疾求解机政。命兼秘书监,总秘阁藏书。淳化五年,兼判国子监,总领校雠、刊刻七经疏。真宗即位,拜工部尚书、参知政事,主张弃灵州,安抚西夏。后罢为武胜军节度使,徙知河南府。与李昉以诗相酬,有《二李唱和集》。► 李至的诗文(78篇)
《春色渐浓物华相恼又依前韵更得恶诗既导鄙怀·零》
分享数:3
朝代: 宋朝 | 作者:李至 | 类型:写风|写花|写草|落花|写酒|

春色融怡画不如,落花狼籍晓风余。

流莺为尔难忘酒,迟日教侬又废书。

芳草芊芊行欲遍,垂杨嫋嫋折来疏,到头别卜连园地,悔学齐婴近市居。

拼音
chūn jiàn nóng huá xiàng nǎo yòu qián yùn gèng è shī dǎo huái 怀 · · líng
[ [ sòng cháo ] ] zhì
chūn róng huà luò huā láng xiǎo fēng        liú yīng wéi ěr nán wàng jiǔ chí jiāo nóng yòu fèi shū        fāng cǎo qiān qiān háng biàn chuí yáng niǎo niǎo shé lái shū dào tóu bié bo lián yuán huǐ xué yīng jìn shì       
春色渐浓物华相恼又依前韵更得恶诗既导鄙怀·零注音
  • chūn
    jiàn
    nóng
    huá
    xiàng
    nǎo
    yòu
    qián
    yùn
    gèng
    è
    shī
    dǎo
    huái
    怀
    ·
    ·
    líng
  • [
    [
    sòng
    cháo
    ]
    ]
    zhì
  • chūn
    róng
    huà
    luò
    huā
    láng
    xiǎo
    fēng
    liú
    yīng
    wéi
    ěr
    nán
    wàng
    jiǔ
    chí
    jiāo
    nóng
    yòu
    fèi
    shū
    fāng
    cǎo
    qiān
    qiān
    háng
    biàn
    chuí
    yáng
    niǎo
    niǎo
    shé
    lái
    shū
    dào
    tóu
    bié
    bo
    lián
    yuán
    huǐ
    xué
    yīng
    jìn
    shì

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1