梅尧臣(1002~1060)字圣俞,世称宛陵先生,北宋著名现实主义诗人。汉族,宣州宣城(今属安徽)人。宣城古称宛陵,世称宛陵先生。初试不第,以荫补河南主簿。50岁后,于皇祐三年(1051)始得宋仁宗召试,赐同进士出身,为太常博士。以欧阳修荐,为国子监直讲,累迁尚书都官员外郎,故世称“梅直讲”、“梅都官”。曾参与编撰《新唐书》,并为《孙子兵法》作注,所注为孙子十家著(或十一家著)之一。有《宛陵先生集》60卷,有《四部丛刊》影明刊本等。词存二首。
《妾薄命》
分享数:1
朝代: 宋朝 | 作者:梅尧臣 | 类型:写人|写草|

昔是波底沙,今为陌上尘。

曾闻清泠混金屑,谁谓飘扬逐路人。

悠悠万物难自保,朝看穠华暮衰老。

须知铅黛不足论,何必芳心竞春草。

草有再三荣,颜无一定好,曩恩宁重持,徒能乱怀抱。

拼音
qiè báo mìng
[ [ sòng cháo ] ] méi yáo chén
shì shā jīn wéi shàng chén        céng wén qīng líng hún jīn xiè shuí wèi piāo yáng zhú rén        yōu yōu wàn nán bǎo cháo kàn nóng huá shuāi lǎo        zhī qiān dài lùn fāng xīn jìng chūn cǎo        cǎo yǒu zài sān róng yán dìng hǎo nǎng ēn níng zhòng chí néng luàn huái 怀 bào       
妾薄命注音
  • qiè
    báo
    mìng
  • [
    [
    sòng
    cháo
    ]
    ]
    méi
    yáo
    chén
  • shì
    shā
    jīn
    wéi
    shàng
    chén
    céng
    wén
    qīng
    líng
    hún
    jīn
    xiè
    shuí
    wèi
    piāo
    yáng
    zhú
    rén
    yōu
    yōu
    wàn
    nán
    bǎo
    cháo
    kàn
    nóng
    huá
    shuāi
    lǎo
    zhī
    qiān
    dài
    lùn
    fāng
    xīn
    jìng
    chūn
    cǎo
    cǎo
    yǒu
    zài
    sān
    róng
    yán
    dìng
    hǎo
    nǎng
    ēn
    níng
    zhòng
    chí
    néng
    luàn
    huái
    怀
    bào

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1