郑清之(1176—1251)南宋大臣。初名燮,字德源、文叔,别号安晚,庆元道鄞县(今浙江宁波)人。嘉泰二年进士及第。历官光禄大夫,左、右丞相,太傅,卫国公(齐国公)等。淳祐末年,元兵大举侵宋,郑清之进十龟元吉箴劝帝励精图治,未能实施,而后退仕隐居,諡忠定,著有《安晚集》六十卷。
《天育二老禅惠示经佛偈答以十诗·六》
分享数: 5
朝代:宋朝 | 作者:郑清之 | 类型:

龙宫海藏自分明,搕挢滩头一任倾。

因果若还终不昧,政须防作野狐鸣。

拼音
tiān èr lǎo chán huì shì jīng shí shī · · liù
[ [ sòng cháo ] ] zhèng qīng zhī
lóng gōng hǎi cáng fèn míng è jiǎo tān tóu rèn qīng        yīn guǒ ruò hái zhōng mèi zhèng fáng zuò míng       
天育二老禅惠示经佛偈答以十诗·六注音
  • tiān
    èr
    lǎo
    chán
    huì
    shì
    jīng
    shí
    shī
    ·
    ·
    liù
  • [
    [
    sòng
    cháo
    ]
    ]
    zhèng
    qīng
    zhī
  • lóng
    gōng
    hǎi
    cáng
    fèn
    míng
    è
    jiǎo
    tān
    tóu
    rèn
    qīng
    yīn
    guǒ
    ruò
    hái
    zhōng
    mèi
    zhèng
    fáng
    zuò
    míng