(1236—?)台州宁海人,字舜侯,一字景薛。理宗宝祐四年进士。仕终承直郎。尝以文见吴子良,子良称其异禀灵识,如汉之贾谊。后以文学名。宋亡不仕,避地奉化,与戴表元友善,表元之学,得力于岳祥为多。尝读书于阆风台,人称阆风先生。著述统名《阆风集》。► 舒岳祥的诗文(840篇)
《和俟其按察咏县学古梅·零》
分享数: 2
朝代:宋朝 | 作者:舒岳祥 | 类型:写雪|写花|写山|写梅|

四教堂前百岁梅,北方豪杰为渠来。

清癯自许根封雪,劲峭何妨骨锁苔。

影里青衿饱弦诵,花前玉节照杓魁。

林逋只向孤山种,不及文宣庙里栽。

拼音
àn chá yǒng xiàn xué méi · · líng
[ [ sòng cháo ] ] shū yuè xiáng
jiāo táng qián bǎi suì méi běi fāng háo jié wéi lái        qīng gēn fēng xuě jìn qiào fáng suǒ tái        yǐng qīng jīn bǎo xián sòng huā qián jiē zhào sháo kuí        lín zhī xiàng shān zhǒng wén xuān miào zāi       
和俟其按察咏县学古梅·零注音
  • àn
    chá
    yǒng
    xiàn
    xué
    méi
    ·
    ·
    líng
  • [
    [
    sòng
    cháo
    ]
    ]
    shū
    yuè
    xiáng
  • jiāo
    táng
    qián
    bǎi
    suì
    méi
    běi
    fāng
    háo
    jié
    wéi
    lái
    qīng
    gēn
    fēng
    xuě
    jìn
    qiào
    fáng
    suǒ
    tái
    yǐng
    qīng
    jīn
    bǎo
    xián
    sòng
    huā
    qián
    jiē
    zhào
    sháo
    kuí
    lín
    zhī
    xiàng
    shān
    zhǒng
    wén
    xuān
    miào
    zāi