孟浩然(689-740),男,汉族,唐代诗人。本名不详(一说名浩),字浩然,襄州襄阳(今湖北襄阳)人,世称“孟襄阳”。浩然,少好节义,喜济人患难,工于诗。年四十游京师,唐玄宗诏咏其诗,至“不才明主弃”之语,玄宗谓:“卿自不求仕,朕未尝弃卿,奈何诬我?”因放还未仕,后隐居鹿门山,著诗二百余首。孟浩然与另一位山水田园诗人王维合称为“王孟”。

孟浩然其它作品精选

zuopinjingxuan

《越中逢天台太一子①》
分享数:6
朝代: 唐朝 | 作者:孟浩然 | 类型:写风|写山|写水|写人|瀑布|日出|写云|

仙穴逢羽人,停舻向前拜。

②问余涉风水,何处远行迈?

③登陆寻天台,顺流下吴会。

兹山夙所尚,安得闻灵怪。

④上逼青天高,俯临沧海大。

⑤鸡鸣见日出,每与仙人会。

⑥来去赤城中,逍遥白云外。

莓苔异人间,瀑布当空界。

⑦福庭长不死,华顶旧称最。

⑧永愿从之游,何当济所届。

拼音
yuè zhōng féng tiān tái tài
[ [ táng cháo ] ] mèng hào rán
xiān xué féng rén tíng xiàng qián bài        wèn shè fēng shuǐ chù yuǎn háng mài ? ?        dēng xún tiān tái shùn liú xià huì        shān suǒ shàng ān wén líng guài        shàng qīng tiān gāo lín cāng hǎi        míng jiàn chū měi xiān rén huì        lái chì chéng zhōng xiāo yáo bái yún wài        méi tái rén jiān bào dāng kōng jiè        tíng zhǎng huá dǐng jiù chēng zuì        yǒng yuàn cóng zhī yóu dāng suǒ jiè       
越中逢天台太一子①注音
  • yuè
    zhōng
    féng
    tiān
    tái
    tài
  • [
    [
    táng
    cháo
    ]
    ]
    mèng
    hào
    rán
  • xiān
    xué
    féng
    rén
    tíng
    xiàng
    qián
    bài
    wèn
    shè
    fēng
    shuǐ
    chù
    yuǎn
    háng
    mài
    ?
    ?
    dēng
    xún
    tiān
    tái
    shùn
    liú
    xià
    huì
    shān
    suǒ
    shàng
    ān
    wén
    líng
    guài
    shàng
    qīng
    tiān
    gāo
    lín
    cāng
    hǎi
    míng
    jiàn
    chū
    měi
    xiān
    rén
    huì
    lái
    chì
    chéng
    zhōng
    xiāo
    yáo
    bái
    yún
    wài
    méi
    tái
    rén
    jiān
    bào
    dāng
    kōng
    jiè
    tíng
    zhǎng
    huá
    dǐng
    jiù
    chēng
    zuì
    yǒng
    yuàn
    cóng
    zhī
    yóu
    dāng
    suǒ
    jiè

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1