孟浩然(689-740),男,汉族,唐代诗人。本名不详(一说名浩),字浩然,襄州襄阳(今湖北襄阳)人,世称“孟襄阳”。浩然,少好节义,喜济人患难,工于诗。年四十游京师,唐玄宗诏咏其诗,至“不才明主弃”之语,玄宗谓:“卿自不求仕,朕未尝弃卿,奈何诬我?”因放还未仕,后隐居鹿门山,著诗二百余首。孟浩然与另一位山水田园诗人王维合称为“王孟”。
《游云门寺寄越府包户曹徐起居①》
分享数:6
朝代: 唐朝 | 作者:孟浩然 | 类型:写山|写水|写湖|故国|写云|

我行适诸越,梦寐怀所欢。

久负独往愿,今来恣游盘。

台岭践嶝石,耶溪溯林湍。

②舍舟入香界,登阁憩旃檀。

③晴山秦望近,春水镜湖宽。

④远怀伫应接,卑位徒劳安。

⑤白云日夕滞,沧海去来观。

⑥故国眇天末,良朋在朝端。

⑦迟尔同携手,何时方挂冠?

拼音
yóu yún mén yuè bāo cáo
[ [ táng cháo ] ] mèng hào rán
háng shì zhū yuè mèng mèi huái 怀 suǒ huān        jiǔ wǎng yuàn jīn lái yóu pán        tái lǐng jiàn dèng shí lín tuān        shě zhōu xiāng jiè dēng zhān tán        qíng shān qín wàng jìn chūn shuǐ jìng kuān        yuǎn huái 怀 zhù yīng jiē bēi wèi láo ān        bái yún zhì cāng hǎi lái guān        guó miǎo tiān liáng péng zài cháo duān        chí ěr tóng xié shǒu shí fāng guà guàn ? ?       
游云门寺寄越府包户曹徐起居①注音
  • yóu
    yún
    mén
    yuè
    bāo
    cáo
  • [
    [
    táng
    cháo
    ]
    ]
    mèng
    hào
    rán
  • háng
    shì
    zhū
    yuè
    mèng
    mèi
    huái
    怀
    suǒ
    huān
    jiǔ
    wǎng
    yuàn
    jīn
    lái
    yóu
    pán
    tái
    lǐng
    jiàn
    dèng
    shí
    lín
    tuān
    shě
    zhōu
    xiāng
    jiè
    dēng
    zhān
    tán
    qíng
    shān
    qín
    wàng
    jìn
    chūn
    shuǐ
    jìng
    kuān
    yuǎn
    huái
    怀
    zhù
    yīng
    jiē
    bēi
    wèi
    láo
    ān
    bái
    yún
    zhì
    cāng
    hǎi
    lái
    guān
    guó
    miǎo
    tiān
    liáng
    péng
    zài
    cháo
    duān
    chí
    ěr
    tóng
    xié
    shǒu
    shí
    fāng
    guà
    guàn
    ?
    ?

网站地图Html版http://www.881023.com 渝ICP备2022014363号-1